هیچکس...

بـا چـراغـــــی هـمه جـا گـشـتـم و گـشـتـم در شـهـر

هـیــچ کـس ! هــیـچ کـس ایـنجا به تـو مانـنـد نـشـد

خواسـتـنـد از تـو بگویـنـد شـبـی شـاعـرها

عـــاقـبـت بـا قــلــم شــرم نوشـتـنـد : نـشـد

تقدیم به روح بزرگ ناصر عبداللهی

دچار سردرگمی ام این روزها...

یه دلتنگی خاصی دارم اینروزا...

عجیب خسته ام و حوصله هیچ کاری رو ندارم...

دلم خیلی گرفته و حوصلم واقعا سر رفته...

خودم دقیقا نمی دونم چی می خوام و چرا ناراحتم...

البته تا حدودیش و می دونم اونم شب بیداریهای تا صبحه و نداشتن کار

الهام دوباره مشغول به کار شد و وقتی می بینم جایی غیر از خونه مشغول کاره خوشحال می شم براش و یه جورایی غبطه هم می خورم...

البته الهام شانسش تو پیدا کردن کار خوبه و مثل من نیست!

البته من خیلی هم مغرورم و واقعا بدم میاد برم جایی و سرم و بندازم پایین و بگم لطفا یه کار به من بدید و اونا هم با کلی ادا و اطوار بگن بهتون خبر میدیم و... ؟؟؟!

ازطرفی از بیکاری هم خوشم نمیاد و ...

همین شده که حال و روزم ریخته به هم!
یه جورایی احساس تنهایی عمیقی می کنم

دوستام فامیلام حتی همسرم شاید نتونن عمق این تنهاییم و پر کنن

گرچه همسرم رو هم به خاطر کار زیادش خیلی نمی بینم و وقتی هم میاد خونه اونقدر خسته اس که...

گرچه سرم همچین خلوت هم نیست و همین 5 شنبه شبی دوستام خونمون بودن اما بازم اینا ارضام نمی کنن و دنبال یه چیز بهترم که نمی دونم چیه و شاید هم می دونم!

نمی دونم!!!

برام دعا کنین حالم خوب نیست!